عنوان : تغییر اقلیم و تاثیر آن بر جوامع گیاهی
موضوع : بحران آب و هواشناسی
سایر نویسندگان : سرکار خانم زهرا شهبانی (نویسنده مسئول) ,سرکار خانم ساناز فضلعلی
کد مقاله : WATER4-00190018
ارائه دهنده : زهرا شهبانی
متن چکیده : چکيده امروزه در دوره گرمایش جهانی زندگی می‌کنیم که عامل اصلی تغییر اقلیم است و دلیل اصلی آن فعالیتهای انسانی است. انتشار آلاینده‌ها، افزایش دما، تغییر بارش، افزایش سطح آب دریا، سیل، بادهای شدید، تکرار وقایع ناگهانی، کاهش لایه ازن، کاهش تنوع زیستی، خشکی و تغییر پوشش گیاهی همه از اثرات منفی تغییر اقلیم است. با افزایش دما، انتظار می‌رود گونه‌های سازش یافته به اقلیم‌های گرمتر در مقایسه با گونه‌های سازش یافته به شرایط خنک‌تر، رو به افزایش روند. اگر این فرایند ادامه یابد، منجر به تغییر کلی در پراکنش گیاهان در عرضهای جغرافیایی بالاتر خواهد شد. افزایش غلظت گازهای گلخانه‌ای می‌تواند سبب تغییراتی در رشد گیاهان شود و اگر ادامه یابد سبب تغییرات چشمگیر در پراکنش پوشش گیاهی می‌شود. همه گونه‌ها به افزایش دی اکسید کربن بطور مشابه پاسخ نمی‌دهند. گیاهان با هدایت بالای انتشار دی اکسید کربن رشد بیشتری نسبت به گیاهان دارای هدایت پایین‌تر دی اکسید کربن، دارند. از آنجا که بسیاری از علفهای هرز دارای هدایت بالا هستند، در پاسخ به افزایش دی اکسید کربن نسبت به گونه‌های مطلوب با هدایت کمتر، رشد بیشتری خواهند داشت. این رشد متفاوت سبب تغییر در روابط رقابتی گونه‌های یک جامعه می‌شود. از آنجا که رشد گیاهان ممکن است با افزایش دی اکسید کربن افزایش یابد، کیفیت مواد غذایی برخی بافتهای گیاه می‌تواند به علت افزایش کربن و کاهش نسبی نیترروژن کاهش یابد، بنابراین آفات گیاهی ممکن است یا برگ بیشتری مصرف کنند یا رفتار تغذیه‌ای خود را برای بقا، تغییر دهند. پاسخ گیاهان یکساله و چند ساله به افزایش دی اکسید کربن با توجه به رفتار، مقدار و سرعت پاسخ متفاوت است. افزایش دی اکسید کربن اتمسفر ممکن است فقر مواد غذایی خاک را با تجمع مواد معدنی در گیاهان بزرگتر، افزایش دهد. اگر تغییر کربن تهدیدی برای آینده باشد، افزایش جنگل کاری می‌تواند راه حل مفیدی باشد.